නිවන් මඟ අවුරන භව තණ්හාව

මේ එළඹෙන්නෙ වෙසක් පුන් පෝ දිනයයි. ගණන් බලා ඇති අන්දමට සිදුහත් බෝසතුන් බුද්ධත්වය ලබා වසර 2601ක් පිරෙන්නෙ මේ වෙසක් මාසයටයි. දාන මාන, ආලෝක පූජා සහ ප්‍රතිපත්ති පූජා වලට මුල්තැන් දෙමින්, ලොවපුරා වෙසෙන බොදු සැදැහැවතුන් උත්සවාකාරයෙන් වෙසක් පොහොය සමරන්නට ලක ලැහැස්ති වෙන මේ මොහොතේ, අප තවමත් අඳුරේ අතපත ගාන නිර්වාණ මාර්ගය සොයා යාම පිළිබඳව කතා කරන්නටයි අපේ මේ සූදානම…

ලෝ සතුන්ට නිවන් මඟ විවර කරදුන් මහා කාරුණිකයාණෝ අපට කියාදුන් නිර්වාණ මාර්ගය සොයා යන්නට තවමත් අපවෙත ඉතිරිව ඇති බව පසක් කරවමින්, දන්සැල්, පින්කම් ආදී අනන්ත වූ වෙසක් සැමරුම් සමඟ තවත් වෙසක් පුන් පෝ දිනයක් මෙලෙසින් ගෙවී යාමට නියමිතයි. සෑම වසරකම මෙලෙසින් කුසල ක්‍රියාවන්හි නිරත වෙන අප කාටත්, සසර මඟ තව බොහෝ දුරක් යන්නට ඉතිරි බව අප සැමදෙනාගේම මතයයි. එය හැබෑවක්ද? නැතිනම් මේ සසර ගමන අප විහින්ම දික්කරගත්තක්ද? මොහොතක් නැවතී සිතා බලමු.

දුකට පත් බොහෝ දෙනා පුණ්‍ය ක්‍රියා වල නියැලී පතන්නේ ලබන ආත්මයවත් දුකින් තොර වේවා යන්නයි. ඒ භව තණ්හාව නොවේද? දිව්‍ය ලෝකයේ සැප සම්පත් වලට ආශාවෙන් මරණින් මතු දිව්‍ය ලෝකයක උපදින්නට සිතා පින් දහම් කරන උදවියත් අප අතර අඩු නොවෙයි. මරණින් මතු දිව්‍ය සම්පත් ලැබුවත් ඒ පින් බලය අහවර වූ දිනෙක නැවතත් ලබන්නේ මිනිසත් බවයි. නැතිනම් පෙර පින් නිසා යටපත්ව තිබූ අකුසල් විපාක දී දුගතියක ඉපදෙන්නටත් සිදුවේවි. මිනිසත් බව ලද අවස්ථාවේ එය ප්‍රයෝජනයට ගෙන, චතුරාර්‍ය සත්‍ය අවබෝධය පතා කුසල් රැස් කලා නම් එයම සසර පුරුද්දක් බවට පත් කරගෙන සසර ගමන කෙටි කරගත හැකි නොවේද?

අද වෙන විට බොහොමයක් බොදුනුවන් නිර්වාණ මාර්ගයෙන් ඈත් වෙලා යැයි අප පැවසුවොත් කී දෙනෙක් නම් ඊට එකඟ වේවිද? කී දෙනෙක් නම් විරුද්ධ වේවිද? කලකට ඉහත “බුදුබණ ඇසුවට නිරන්තරේ” යන මාතෘකාව යටතේ නිර්වාණය අපේක්ෂා කරන කෙනෙක් යායුතු ගමන කෙබඳුද යන්න පාඨක ඔබෙන් අපි ප්‍රශ්න කළෙමු. අදහස් දැක්වූ බොහෝ දෙනාගේ මතය වූයේ මිනිසත් බවක් ලැබේයැයි අවිනිශ්චිත ලබන ආත්මයකට කල් දැමීමට වඩා මෙම ආත්මයේ ලද මිනිසත් බවින් උපරිම ප්‍රයෝජන ගත යුතු බවයි. එනම්, තෘෂ්ණාවෙන් මිදී නිර්වාණය අවබෝධ කරගැනීමට මෙම භවය තුලම සූදානම් වීම සුදුසු බවයි. එසේනම් තව තවත් කම් සැප සොයා සදෙව්ලොව සරන්නට හෝ දුකින් තොර මතු භවයක් ලබන්නට කරන ප්‍රාර්ථනා පසෙක ලා උතුම් වූ නිර්වාණය පසක් කරගැනීමේ චේතනාවෙන් කුසල් රැස් කරමු.

ඔබ සැමට සසර කෙළවර තථාගත ධර්මය පසක් වේවා!

විශ්‍රාමික දිවියට සිල්…!

බුදු බණ ඇසුවට නිරන්තරේ ….

අද අපි සයිබර් අවකාශයේ හෙළ හඬ මගින් ආරම්භ කරන්න යන්නෙ වෙනස්ම වැඩක්. අළුත් දෙයක්.  අප මහ බුදුරජාණන් වහන්සේ මංගල කාරණයක් ලෙස හඳුන්වා  “කාලේන ධම්ම සාකච්ඡා – ඒතං මංගල මුත්තමං” යනුවෙන් දේශනා කල,  සුදුසු කල්හි ධර්ම සාකච්ඡා පැවැත්වීමේ වැදගත්කම පෙරදැරි කරගෙන අපි සූදානම් වෙන්නෙ අපේ පාඨක මිතුරු මිතුරියන් සමඟ ධර්ම සාකච්ඡාවකට අවතීර්ණ වෙන්නයි.  අපි පළමුවෙන්ම කථා කරන්න බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ වත්මන් බෞද්ධයාගෙ නිර්වාණ මාර්ගය ගැනයි.  මේ සම්බන්ධ දහම් කරුණු හා තම අදහස් අප සමඟ බෙදා ගන්නට ආරාධනා කරමින් මේ ධර්ම සාකච්ඡාව සම්පූර්ණ කරන්න අපි භාරදෙනවා පාඨක ඔබට.

මාර්ගඵල වලට නොපැමිණි බෞද්ධයන් සංසාර‍යෙ ගමන් කරන්නේ නිවන් ලබා ගැනීමෙ අරමුණින් …… හැබෑටම අපි ජීවත් වෙන්නෙ, පින් දහම් කරන්නෙ ඒ අරමුණින්ද?  නිවන් දැකීම සදහා ඔබලා කටයුතු කරන ආකාරය ගැන දැන ගැනීමටත් අපි කැමතියි.

• තමන් නිවන් දැකිය යුත්තේ කෙසේද යන්න පිළිබඳව ( බුදු, පසේබුදු, අරහත්) අදහසක් තියෙනවාද?
• ඒ පිළිබදව සිතා හෝ තිබෙනවාද?
• ඒ සදහා කටයුතු කරනවාද?
• එසේ නම් ඒ කෙසේද?
• එසේ නොමැති නම් එය වචනයකට පමණක් සීමාවූවක්ද?

යනාදී කරුණු පිළිබඳව තම තමන්ගෙන්ම අසා දැනගෙන තිබීම නිවන් මාර්ගයෙහි ගමන් කරන සැදැහැවත් බෞද්ධයෙකුට වටිනවා.  අපි අපෙන්ම මෙවන් ප්‍රශ්න අසා දැනගෙන අපේ හිතට දැනෙන කරුණු මේ ධර්ම සාකච්ඡාව මගින් මිතුරන් සමඟ හුවමාරු කරගමු.

මේ භවයේ නම් අපට නිවන් දැකිය නොහැකියයි සිතා සිටින පිරිසකුත් අප අතර වේ.  නමුත් මෙම භවයේ  නිර්වාණාවබෝධ කරගත නොහැකියැයි සිතා එය ලබන ආත්මයකට කල් දැමීම නොකල යුත්තක් සේ පෙනේ. මේ ලැබූ දුර්ලභ මිනිසත් බවින් උපරිම ප්‍රයෝජන ගෙන මේ භවයේදීම නිර්වාණය අවබෝධ කරගැන්මට අධිෂ්ඨාන කරගැනීම වටී. නොඑසේනම් ඉදිරි භවයකදී හෝ අඩුම තරමින් මතු බුදුවන මෛත්‍රී බුදුන් වහන්සේගේ ශාසනයේදී  හෝ අර්හත් ඵලයට පැමිණ නිවන් අවබෝධ කරගැනීමට අධිෂ්ඨාන කරගෙන ඒ සඳහා කටයුතු කල හැක.  එබැවින් නිර්වාණය පිළිබඳ අප ඉහත ඇසූ පැනයන්ට පිළිතුරු සපයමින් මෙම කතිකාවතට උර දෙන මෙන් අපි කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිමු.

තෙරුවන් සරණයි!