නිවන් මඟ අවුරන භව තණ්හාව

මේ එළඹෙන්නෙ වෙසක් පුන් පෝ දිනයයි. ගණන් බලා ඇති අන්දමට සිදුහත් බෝසතුන් බුද්ධත්වය ලබා වසර 2601ක් පිරෙන්නෙ මේ වෙසක් මාසයටයි. දාන මාන, ආලෝක පූජා සහ ප්‍රතිපත්ති පූජා වලට මුල්තැන් දෙමින්, ලොවපුරා වෙසෙන බොදු සැදැහැවතුන් උත්සවාකාරයෙන් වෙසක් පොහොය සමරන්නට ලක ලැහැස්ති වෙන මේ මොහොතේ, අප තවමත් අඳුරේ අතපත ගාන නිර්වාණ මාර්ගය සොයා යාම පිළිබඳව කතා කරන්නටයි අපේ මේ සූදානම…

ලෝ සතුන්ට නිවන් මඟ විවර කරදුන් මහා කාරුණිකයාණෝ අපට කියාදුන් නිර්වාණ මාර්ගය සොයා යන්නට තවමත් අපවෙත ඉතිරිව ඇති බව පසක් කරවමින්, දන්සැල්, පින්කම් ආදී අනන්ත වූ වෙසක් සැමරුම් සමඟ තවත් වෙසක් පුන් පෝ දිනයක් මෙලෙසින් ගෙවී යාමට නියමිතයි. සෑම වසරකම මෙලෙසින් කුසල ක්‍රියාවන්හි නිරත වෙන අප කාටත්, සසර මඟ තව බොහෝ දුරක් යන්නට ඉතිරි බව අප සැමදෙනාගේම මතයයි. එය හැබෑවක්ද? නැතිනම් මේ සසර ගමන අප විහින්ම දික්කරගත්තක්ද? මොහොතක් නැවතී සිතා බලමු.

දුකට පත් බොහෝ දෙනා පුණ්‍ය ක්‍රියා වල නියැලී පතන්නේ ලබන ආත්මයවත් දුකින් තොර වේවා යන්නයි. ඒ භව තණ්හාව නොවේද? දිව්‍ය ලෝකයේ සැප සම්පත් වලට ආශාවෙන් මරණින් මතු දිව්‍ය ලෝකයක උපදින්නට සිතා පින් දහම් කරන උදවියත් අප අතර අඩු නොවෙයි. මරණින් මතු දිව්‍ය සම්පත් ලැබුවත් ඒ පින් බලය අහවර වූ දිනෙක නැවතත් ලබන්නේ මිනිසත් බවයි. නැතිනම් පෙර පින් නිසා යටපත්ව තිබූ අකුසල් විපාක දී දුගතියක ඉපදෙන්නටත් සිදුවේවි. මිනිසත් බව ලද අවස්ථාවේ එය ප්‍රයෝජනයට ගෙන, චතුරාර්‍ය සත්‍ය අවබෝධය පතා කුසල් රැස් කලා නම් එයම සසර පුරුද්දක් බවට පත් කරගෙන සසර ගමන කෙටි කරගත හැකි නොවේද?

අද වෙන විට බොහොමයක් බොදුනුවන් නිර්වාණ මාර්ගයෙන් ඈත් වෙලා යැයි අප පැවසුවොත් කී දෙනෙක් නම් ඊට එකඟ වේවිද? කී දෙනෙක් නම් විරුද්ධ වේවිද? කලකට ඉහත “බුදුබණ ඇසුවට නිරන්තරේ” යන මාතෘකාව යටතේ නිර්වාණය අපේක්ෂා කරන කෙනෙක් යායුතු ගමන කෙබඳුද යන්න පාඨක ඔබෙන් අපි ප්‍රශ්න කළෙමු. අදහස් දැක්වූ බොහෝ දෙනාගේ මතය වූයේ මිනිසත් බවක් ලැබේයැයි අවිනිශ්චිත ලබන ආත්මයකට කල් දැමීමට වඩා මෙම ආත්මයේ ලද මිනිසත් බවින් උපරිම ප්‍රයෝජන ගත යුතු බවයි. එනම්, තෘෂ්ණාවෙන් මිදී නිර්වාණය අවබෝධ කරගැනීමට මෙම භවය තුලම සූදානම් වීම සුදුසු බවයි. එසේනම් තව තවත් කම් සැප සොයා සදෙව්ලොව සරන්නට හෝ දුකින් තොර මතු භවයක් ලබන්නට කරන ප්‍රාර්ථනා පසෙක ලා උතුම් වූ නිර්වාණය පසක් කරගැනීමේ චේතනාවෙන් කුසල් රැස් කරමු.

ඔබ සැමට සසර කෙළවර තථාගත ධර්මය පසක් වේවා!

..::බුද්ධානුස්සති භාවනාව වැඩීමේ ආනිසංස::..

“බුද්ධානුස්සති භාවනාව වැඩීමේ ආනිසංස”  පිලිබදව ඔබ සියලුදෙනා දැනුවත් කිරීමට මා සිත යොමු කලෙමි. බුදුගුණ නිතර නිතර මෙනෙහි කිරීමෙන් තමාගේ මෙලොව පරලොව දියුණුව ලඟා කරගත හැක.  ඒවා නම්;

සතර අපායට පත් නොවීම

නිතර සෝමන්ස්ස සහගත සිතකින් යුතුව දිවි ගෙවීම

සත්‍ය ගරු කරන පුද්ගලයකු බවට පත් වීම

නිහතමානී ගති පැවතුම් ඇතිවීම

ලෝකයාට ප්‍රියමනාප වීම

බොහෝ කොට සිව්පස ප්‍රත්‍ය ලැබීම

දෙවියන්ගේ දැහැමි රැකවරනය ලැබීම

අන් අයගෙ කරුණා මෛත්‍රියට භාජනය වීම

තම අදහස්, යෝජනා අන් අය එකහෙලා පිළිගැනීම

භූත, ප්‍රේත, පිසාච ආදී විපත් ලං නොවීම

පාපයට ලැජ්ජ භය වීම

අධි කුසලයට සිත නැඹුරු වීම

අපල, උපද්‍රව දුරුවී කුසල විපාක මතුවීම

ගුණ, නුවණින් පිරිපුන් වීම

පිටසක්වල නූපදීම

අඳ, ගොළු, බිහිරි ආදී අභව්‍ය නොවීම

උන්මන්තක නොවීම

මිසිදිටු නොගැන්වීම

මරණයට නොබියව මුහුණදීම

මුහුණෙ වර්ණය පැහැපත්වීම

වස, විස, ගිනි, අවි, ආයුධ වලින් විපත් වලින් වැලැක්වීම

බුදුබව පවා පැතීමට සිත නැමීම

තම හදවත බුදු මැදුරක් මෙන් පිහිටීම

යම් උපන් ලෙෂයක් නිසා බුදුවරයෙක් මුණගැසීම

එසේ සිදුනොවුනේනම් ඔවුන් වෙත බුදුවරු වැඩම කරවීම

තම සිතුම් පැතුම් එලෙසම ඉටු වීම

ධාරන ශක්තිය හා අවබෝධ කරගැනීමේ හැකියාව ලැබීම

සෑම කෙනෙකු තමාවෙත නැමීගත් පැවතුම් ඇත්වීම

සම්මා දිට්ඨියෙහි පිහිටීම

යම් මූල කර්මස්ථානයකට සිත යෙදූ වහාම සිත සාමාධිගත් වීම

ඇස්වහ, කටවහ, කොඩිවින, බන්ධන, හෝවහ විපත් සිදුනොවීම

ප්‍රභූවරුගේ ගෞරව සැලකිල්ලට භාජනය වීම

මේ ජීවිතයේ මග පල නොලැබුනේ නම් ඒකාන්තියෙන්ම සුගති පරායන වීම

සුවසේ සැතපීම හා අවදිවීම සිදුවීම

නපුරු සිහින නොපෙනීම

භව තැතිගැනීම, ලොමුඩැහැගැනීම සිදු නොවීම

(පොත පත ඇසුරෙණි)

යන මෙලොව පරලොව සැප සම්පත් ඔබේ ජීවිතයට ලඟා කරගත හැක. මෙය මාගේ පලමු ලිපිය වන අතර සුළුවෙන් හෝ අඩුපාඩුවක් සිදුවී ඇත්නම් එය පිලිබදව දැනුවත් කරන මෙන් කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිමි.

ඔබ සැම කුසලටම නැඹුරු වේවා. අකුසලින් මිදී සංසාර ගමන කෙටිකර ගැනීමට මග පෑදෙත්වා යි මා එකසිතින් ප්‍රාර්ථනා කරමි.

මෙය කියවන නොකියවන සියලුදෙනාට සම්මා සම්බුදු සරණයි ! තිස්තුන් කෝටියක් දෙවි දේවතාවුන් වහන්සේලාගේ රැකවරණයි !